تلفن تحت شبکه (IP Phone) چیست؟

تلفن تحت شبکه یا "IP Phone" به یک دستگاه تلفن اشاره دارد که برای برقراری تماس‌های تلفنی از شبکه‌های اینترنت Protocol (IP) استفاده می‌کند. در اصل، تلفن تحت شبکه یک دستگاه الکترونیکی است که از طریق شبکه IP به سیستم تلفنی متصل می‌شود و به کمک پروتکل VoIP (Voice over IP) صدا را تبدیل و انتقال می‌دهد.

تلفن تحت شبکه از پروتکل‌های شبکه مانند TCP/IP برای ارسال و دریافت داده‌های صوتی استفاده می‌کند. این تلفن‌ها اغلب دارای ویژگی‌های کاملاً عملکردی یک تلفن سنتی هستند، مانند قابلیت برقراری تماس‌های تلفنی، انتقال تماس‌ها، نمایش شماره تماس کننده و صدا، جوابگویی خودکار و غیره. همچنین، برخی از تلفن‌های تحت شبکه دارای ویژگی‌های پیشرفته‌تری نیز می‌باشند، از جمله قابلیت اتصال به تلفن‌های همراه و کنفرانس‌های چندنفره.

از مزایای استفاده از تلفن‌های تحت شبکه می‌توان به کاهش هزینه‌های مرتبط با ارتباطات تلفنی، افزایش انعطاف‌پذیری در مدیریت تلفن و امکانات پیشرفته مانند مکالمه تصویری و اشتراک گذاری فایل اشاره کرد.
بیشتر بخوانید: 
آی پی فون سیسکو مدل CP-7965G

گلاس آینومر ترمیمی سلف کیور Master Dent

گلاس آینومرها (Glass ionomers) مواد ترمیمی دندانی هستند که برای ترمیم دندان‌های دچار تسکین ورم استفاده می‌شوند. آینومرها از ترکیبات شیمیایی مانند پودر سیلیکات آلومینیومی و مایع اسید پلی‌اکریلیک تشکیل شده‌اند.

گلاس آینومرها دارای ویژگی‌هایی هستند که آن‌ها را به گزینه‌ای مطلوب برای ترمیم‌هایی که در محیط دهانی مرطوب قرار می‌گیرند تبدیل کرده‌اند. برخی از ویژگی‌های گلاس آینومرها عبارتند از:

۱. همبستگی با بافت دندان: گلاس آینومرها قابلیت برقراری اتصال شیمیایی با بافت دندان را دارند که موجب ایجاد همبستگی قوی و محکمی بین ماده ترمیمی و دندان می‌شود.

۲. آزادسازی یون فلوراید: گلاس آینومرها به طور طبیعی یون فلوراید را آزاد می‌کنند. این ویژگی باعث می‌شود که گلاس آینومرها بتوانند از تسکین ورم دندان و جلوگیری از تشکیل پوسیدگی در اطراف مرز ترمیم استفاده کنند.

۳. مقاومت به سایش: گلاس آینومرها مقاومت خوبی در برابر سایش دارند و برای ترمیم دندان‌هایی که از سایش زیادی رنج می‌برند، مناسب هستند.

گلاس آینومر ترمیمی سلف کیور (Self-Cure Glass Ionomer) یک نوع گلاس آینومر ترمیمی است که تنها نیاز به تماس با هوا برای فعال‌سازی و ترمیم دارد. به عبارت دیگر، بعد از مخلوط کردن پودر و مایع گلاس آینومر، ترمیم به صورت خودکار از طریق واکنش شیمیایی آغاز می‌شود و نیازی به استفاده از نور یا حرارت ندارد. این خاصیت آن را مناسب برای ترمیم دندان‌ها در مناطقی که دسترسی به نور محدود است، می‌کند.

به همین دلیل، گلاس آینومرهای ترمیمی سلف کیور معمولاً در ترمیم دندان‌های شیری، ترمیمات موقت، پوشش دندان‌های حساس به پوشش و ترمیم کوچک در مناطقی که دسترسی به نور محدود استفاده می‌شوند. به علاوه، گلاس آینومرهای ترمیمی سلف کیور ممکن است در تعمیرات اضطراری به عنوان یک گزینه مؤقت مورد استفاده قرار گیرند.

منبع: 

خرید گلاس آینومر ترمیمی سلف کیور Master Dent

ماژول sfp چه استفاده ای دارد

ماژول SFP (Small Form-Factor Pluggable) یک نوع ماژول شبکه است که برای اتصال و انتقال داده‌ها در تجهیزات شبکه استفاده می‌شود. این ماژول‌ها در اندازه کوچک و قابل حمل طراحی شده‌اند و به عنوان واسط بین دستگاه‌های شبکه مانند سوئیچ‌ها و روترها و دستگاه‌های فیبر نوری مانند کابل‌ها و مبدل‌ها عمل می‌کنند.

ماژول‌های SFP انواع مختلفی دارند و به بسته‌بندی‌های مختلفی نیز شناخته می‌شوند، از جمله SFP, SFP+, SFP28 و SFP-DD. هر یک از این بسته‌بندی‌ها ظرفیت و سرعت انتقال داده‌های مختلفی را پشتیبانی می‌کنند.

استفاده از ماژول SFP به شما امکان می‌دهد تا نوع وسیعی از رابط‌های شبکه را پشتیبانی کنید. با تعویض ماژول SFP می‌توانید بین رابط‌های مختلفی مانند فیبر نوری، Ethernet، SONET/SDH و غیره تغییر کنید. این ماژول‌ها قابلیت اتصال به فیبر نوری یا کابل شبکه را دارند و با استفاده از پورت SFP موجود در تجهیزات شبکه، اتصال به شبکه‌های مختلف را فراهم می‌کنند.

با استفاده از ماژول‌های SFP، شبکه‌ها قابلیت ارتقاء و توسعه را دارند. به عنوان مثال، اگر یک سوئیچ دارای پورت‌های گیگابیتی باشد و نیاز به ارتباط با یک شبکه فیبر نوری با سرعت بالاتر داشته باشد، می‌توانید یک ماژول SFP با قابلیت فیبر نوری را به پورت SFP سوئیچ متصل کنید و ارتباط با شبکه فیبر نوری را برقرار کنید.

به طور کلی، ماژول‌های SFP امکان اتصال و انتقال داده‌ها در شبکه‌های مختلف را فراهم می‌کنند و قابلیت انعطاف‌پذیری و ارتقاء شبکه را افزایش می‌دهند.

بیشتر بدانید:

ماژول فیبر نوری میکروتیک مدل S-85DLC05D

تفاوت لمینت و کامپوزیت

لمینت و کامپوزیت هر دو از جمله راهکارهای زیبایی دندان در دندانپزشکی هستند. هر دو آنها روکشی بسیار نازک به رنگ دندان بوده و انواع مشکلات ظاهری آن را برطرف می کنند. انتخاب هر کدام از این دو به عوامل و معیارهای مختلفی بستگی دارد. پس در ابتدا به طور مختصر در رابطه با هر کدام توضیحاتی را ارائه خواهیم کرد و سپس تفاوت لمینت و کامپوزیت را بیان می کنیم.

لمینت چیست؟

لمینت یک نوع ماده مصنوعی است که از دو یا چند لایه مختلف ساخته شده است. این لایه‌ها معمولاً شامل یک لایه پایه (مانند چوب، فایبرگلاس، چدن و غیره) و یک لایه پوششی (مانند پلاستیک، چوبی، سرامیک و غیره) هستند که بهم چسبیده شده‌اند.

کامپوزیت چیست؟

کامپوزیت نیز یک نوع ماده مصنوعی است که از دو یا چند ماده مختلف تشکیل شده است که با هم ترکیب شده‌اند. این ماده معمولاً شامل ماتریس (مانند پلیمر، فلز و غیره) و ماده تقویت‌کننده (مانند فیبر کربن، فیبر شیشه، کربوراندوم و غیره) است. از کامپوزیت در صنایع خودروسازی، هوافضا، ورزشی، تجهیزات دندانپزشکی و غیره استفاده می‌شود.

تفاوت‌ لمینت و کامپوزیت عبارتند از:

• ساختار: لمینت از دو یا چند لایه ساخته شده است، در حالی که کامپوزیت از دو یا چند ماده مختلف تشکیل شده است که با هم ترکیب شده‌اند.
• مواد اولیه: مواد اولیه لمینت معمولاً شامل چوب، فایبرگلاس و غیره هستند، در حالی که کامپوزیت می‌تواند شامل مواد مختلفی مانند فلز، پلاستیک،سرامیک، کربن، گرافیت و غیره باشد.
• وزن: به دلیل استفاده از مواد پایه سبکتر مانند فایبرگلاس، لمینت نسبتاً سبکتر از کامپوزیت است.
• مقاومت: کامپوزیت در مقایسه با لمینت مقاومت بیشتری در برابر فشار، کشش و خمش دارد. همچنین کامپوزیت به دلیل دارا بودن مواد مختلف می‌تواند ویژگی‌های مختلفی مانند مقاومت به حرارت، مقاومت به خوردگی و غیره داشته باشد.
• قیمت: کامپوزیت نسبت به لمینت قیمت بیشتری دارد. این به دلیل استفاده از مواد اولیه گران‌تر و همچنین فرآیندهای تولید پیچیده‌تری است که برای ساخت کامپوزیت لازم است.

منبع: 

تفاوت لمینت و کامپوزیت

تجمع پیوند (Link aggregation) و عملکرد آن در شبکه

تجمع پیوند یا Link Aggregation به معنای گروه‌بندی چندین پیوند فیزیکی بین دو دستگاه شبکه است تا به صورت یک پیوند واحد عمل کنند. این فرایند بهبود عملکرد، افزایش پهنای باند، افزایش قابلیت اطمینان و ایجاد راه‌اندازی همزمان بین دو دستگاه را فراهم می‌کند.

وقتی که پیوندهای فیزیکی تجمع پیوند شوند، آنها به صورت یک پیوند لاجیکی در نظر گرفته می‌شوند. این پیوند لاجیکی به عنوان یک پیوند بالادستی (uplink) بین دو دستگاه شبکه عمل می‌کند. در این حالت، پیکربندی و مدیریت ترافیک بین دو دستگاه به صورت ترافیک توزیع شده بین پیوندهای فیزیکی انجام می‌شود.

عملکرد تجمع پیوند در شبکه به صورت زیر است:

افزایش پهنای باند: با تجمع پیوند، پهنای باند کلی بین دو دستگاه بالا می‌رود. به عنوان مثال، اگر هر پیوند فیزیکی 1 گیگابیت بر ثانیه (Gbps) باشد و 4 پیوند تجمع شوند، پهنای باند کلی بین دو دستگاه 4 گیگابیت بر ثانیه خواهد بود.

افزایش قابلیت اطمینان: در صورتی که یکی از پیوندهای فیزیکی خراب شود یا دچار مشکل شود، ترافیک به صورت خودکار به پیوندهای دیگر توزیع می‌شود. این قابلیت اطمینان بالا، از نظر ایجاد راه‌اندازی همزمان یا افت ترافیک در شبکه بسیار مهم است.

توازن بار: تجمع پیوند می‌تواند ترافیک را بین پیوندهای فیزیکی توزیع کند و بار را به صورت متوازن بین آنها تقسیم کند. این به معنای بهبود عملکرد شبکه و جلوگیری از بار زیاد روی یک پیوند خاص است.

برای استفاده از تجمع پیوند، دستگاه‌های مبدأ و مقصد باید از استاندارد تجمع پیوند مانند IEEE 802.3ad (LACP) پشتیبانی کنند. همچنین، تنظیمات تجمع پیوند باید در دو دستگاه به درستی پیکربندی شده و توسط هر دو دستگاه تأیید شوند.

تجمع پیوند یک روش مفید برای بهبود عملکرد و پهنای باند شبکه است، اما برای استفاده موثر از آن، باید دقت کنید که تجهیزات و سیستم عامل شبکه‌تان از این قابلیت پشتیبانی کنند و تنظیمات صحیحی بر روی دستگاه‌ها انجام شود. همچنین، توجه به تعداد و نوع پورت‌ها، پهنای باند مورد نیاز و نیازهای شبکه خود را در نظر بگیرید تا بهترین راه حل برای تجمع پیوند را انتخاب کنید.
بیشتر بدانید:
پروتکل Link Aggregation یا LAG چیست