اکثر افراد حداقل یکبار در طول زندگی خود، ناچار به ترمیم دندانهای خود شده اند. به خاطر درد شدیدی که بیمار حین انجام بیشتر خدمات دندانپزشکی، حس میکند، دندانپزشکان از مواد بی حسی دندان در دوزهای مختلف استفاده میکند.
این مواد در گروه بی حس کننده های موضعی، قرار میگیرند و با تزریق در لثه، موضع جراحی یا ترمیم را بی حس میکنند. بدون این مواد، عملا هیچ کس جرات مراجعه به دندانپزشکی و ترمیم دندانهای خود را ندارد. کشف و استفاده از مواد بی حسی دندان، بدون شک، کمک شایانی به بشریت کرده است.
موادی که به عنوان بی حس کننده در دندانپزشکی، قابل استفاده هستند انواع مختلفی دارند مانند: پرزوکائین، زایلوپن، دنتانست، سیتانست، آرتیکائین و… . در ادامه به معرفی هر یک از این موارد و بررسی جزئیات آنها خواهیم پرداخت.
داروی بی حسی دندانپزشکی دنتانست، یک نوع بی حسی موضعی است که نام ژنریک آن، پریلوکائین اف (PriLocaine-F) میباشد. کارپول های این محصول به شکل بسته بندی های 50 عددی موجود است. دنتانست توسط شرکت های مختلف از جمله «داروپخش» تولید میشود اما تقریبا تمام موارد موجود در بازار مشابه یکدیگرند. کارتریج های این دارو، 3% هستند. هر میلی لیتر از دنتانست حاوی 30 میلی گرم پریلوکائین هیدروکلراید است و در واقع ترکیب اصلی دنتانست، همین پریلوکائین میباشد.
سیتانست تولید شرکت دارویی «داروپخش» است که در زمره داروهای بی حسی دندان قرار دارد. بیس و اساس سیتانست، پریلوکائین میباشد. این دارو یک آمین تریتیاد است که زمان تزریق به درون لثه، موضع را کاملا بی حس میکند. هر میلی لیتر از سیتانست حاوی 30 میلی گرم میپواکائین هیدروکلراید است.
انواع مختلف مواد بی حسی دندان در اختیار دندانپزشکان وجود دارد و انتخاب با آنهاست که کدام نوع را برای هر بیمار انتخاب کنند. به طور کلی دندانپزشکان محترم برای انتخاب بی حسی، سه فاکتور زیر را در نظر میگیرند:
معمولا دندانپزشکان برای بی حس کردن دندان های بیماران از موادی استفاده میکنند که بیس آنها از لیدوکائین باشد. در حقیقت، پرکاربردترین ماده بی حس کننده برای دندان، زایلوپن و پرزوکائین یا همان لیدوکائین 2% است.
اما در مواردی که بیمار، جراحی عمیق دندانی داشته باشد ممکن است از بی حسی قوی تری مانند آرتیکائین استفاده شود. مورد دیگری که نظر پزشک را برای انتخاب بی حسی تغییر میدهد، ابتلای بیمار به بیماری های قبلی است. بیماران قلبی موظف هستند شرایط خود را برای دندانپزشک کاملا توضیح دهند و او را از تمام داروهای مصرفی خود آگاه کنند. در این شرایط، دندانپزشک در ابتدا فشار خون بیمار را کنترل میکند و در صورت ارائه خدمات، داروهای مکمل تجویز میکند تا بیمار دچار مشکلات احتمالی نشود.
در رابطه با مادران باردار، دندانپزشکان اجازه استفاده از تمام بی حسی های موجود را ندارند. بلکه بهتر است از همان لیدوکائین استفاده کنند چون در گروه داروهای گروه B قرار گرفته و خطر چندانی برای مادر و جنین ندارد. اما استفاده از دو داروی بی حسی پریلوکائین که در ایران با نام «سیتانست» شناخته میشود و همچنین آرتیکائین در مادران باردار ممنوع است زیرا احتمال میرود که تزریق این دو دارو سبب اسپاسم عضلات صاف و در نتیجه زایمان زودهنگام مادر باردار شود. روال کار، استفاده از لیدوکائین برای خانم های باردار میباشد.
بر خلاف تصور عموم، مایعی که به عنوان بی حسی به لثه تزریق میشود، تنها بی حسی نیست بلکه علاوه بر ماده بی حس کننده، شامل ترکیبات دیگری نیز هست. این ترکیبات عبارتند از:
کلرید سدیم که سبب میشود ماده بی حسی بتواند وارد جریان خون شود.
منبع :
اکثر افراد حداقل یکبار در طول زندگی خود، ناچار به ترمیم دندانهای خود شده اند. به خاطر درد شدیدی که بیمار حین انجام بیشتر خدمات دندانپزشکی، حس میکند، دندانپزشکان از مواد بی حسی دندان در دوزهای مختلف استفاده میکند.
این مواد در گروه بی حس کننده های موضعی، قرار میگیرند و با تزریق در لثه، موضع جراحی یا ترمیم را بی حس میکنند. بدون این مواد، عملا هیچ کس جرات مراجعه به دندانپزشکی و ترمیم دندانهای خود را ندارد. کشف و استفاده از مواد بی حسی دندان، بدون شک، کمک شایانی به بشریت کرده است.
موادی که به عنوان بی حس کننده در دندانپزشکی، قابل استفاده هستند انواع مختلفی دارند مانند: پرزوکائین، زایلوپن، دنتانست، سیتانست، آرتیکائین و… . در ادامه به معرفی هر یک از این موارد و بررسی جزئیات آنها خواهیم پرداخت.
ماده بی حسی پرزوکائین، یک داروی بی حسی مورد استفاده در دندانپزشکی است و همچنین برای بی حس کردن موضع عضلانی تزریق پنی سیلین نیز کاربرد دارد. ماده بی حسی پرزوکائین از مشتقات بنزوئیک اسید است از نوع استر، که شروع بی حسی آن کند و مدت زمان آن کوتاه است.
روند عمل این دارو به این شکل است که به کانالهای سدیمی ولتاژدار متصل شده و آنها را مهار میکند. در نتیجه شار یونی مورد نیاز برای شروع و هدایت پیام عصبی را مهار میکند. علاوه بر این، این عامل آستانه مورد نیاز برای تحریک الکتریکی سلول های عصب را افزایش میدهد و به همین طریق، سرعت پتانسیل عمل را نیز کاهش میدهد انتشار پیام عصبی را کند میکند. در نتیجهی تمام این اتفاقات، احساس بیمار در ناحیه مورد نظر از دست میرود و درد را حس نمیکند.
ماده بی حسی پرزوکائین شامل 12.5 میکروگرم اپی نفرین / 20 میلی گرم لیدوکائین هیدروکلراید در یک میلی لیتر است. پرزوکائین محصول شرکت دارویی داروپخش می باشد.
انواع مختلف مواد بی حسی دندان در اختیار دندانپزشکان وجود دارد و انتخاب با آنهاست که کدام نوع را برای هر بیمار انتخاب کنند. به طور کلی دندانپزشکان محترم برای انتخاب بی حسی، سه فاکتور زیر را در نظر میگیرند:
بر خلاف تصور عموم، مایعی که به عنوان بی حسی به لثه تزریق میشود، تنها بی حسی نیست بلکه علاوه بر ماده بی حس کننده، شامل ترکیبات دیگری نیز هست. این ترکیبات عبارتند از:
در رابطه با مادران باردار، دندانپزشکان اجازه استفاده از تمام بی حسی های موجود را ندارند. بلکه بهتر است از همان لیدوکائین استفاده کنند چون در گروه داروهای گروه B قرار گرفته و خطر چندانی برای مادر و جنین ندارد. اما استفاده از دو داروی ماده بی حسی پرزوکائین که در ایران با نام «سیتانست» شناخته میشود و همچنین آرتیکائین در مادران باردار ممنوع است زیرا احتمال میرود که تزریق این دو دارو سبب اسپاسم عضلات صاف و در نتیجه زایمان زودهنگام مادر باردار شود. روال کار، استفاده از لیدوکائین برای خانم های باردار میباشد.
منبع :
اکثر افراد حداقل یکبار در طول زندگی خود، ناچار به ترمیم دندانهای خود شده اند. به خاطر درد شدیدی که بیمار حین انجام بیشتر خدمات دندانپزشکی، حس میکند، دندانپزشکان از مواد بی حسی دندان در دوزهای مختلف استفاده میکند.
این مواد در گروه بی حس کننده های موضعی، قرار میگیرند و با تزریق در لثه، موضع جراحی یا ترمیم را بی حس میکنند. بدون این مواد، عملا هیچ کس جرات مراجعه به دندانپزشکی و ترمیم دندانهای خود را ندارد. کشف و استفاده از مواد بی حسی دندان، بدون شک، کمک شایانی به بشریت کرده است.
موادی که به عنوان بی حس کننده در دندانپزشکی، قابل استفاده هستند انواع مختلفی دارند مانند: پرزوکائین، زایلوپن، دنتانست، سیتانست، آرتیکائین و… . در ادامه به معرفی هر یک از این موارد و بررسی جزئیات آنها خواهیم پرداخت.
ماده بی حسی زایلوپن یا همان لیدوکائین 2% یکی از مواد بی حسی دندان است که برای بی حسی های موضعی بسیار پرکاربرد است. در واقع نام تجاری این دارو، زایلوپن و نام ژنریک آن، لیدوکائین/اپی نفرین میباشد. هر یک میلی لیتر از این دارو شامل 5/12 میکروگرم اپی نفرین و 20 میلی گرم لیدوکائین هیدروکلراید است. بسته بندی های زایلوپن به گونه ای است که هر بسته حاوی 50 کارتریج 8/1 میلی لیتری است. این ماده بی حسی تولید شرکت دارویی اکسیر می باشد.
انواع مختلف مواد بی حسی دندان در اختیار دندانپزشکان وجود دارد و انتخاب با آنهاست که کدام نوع را برای هر بیمار انتخاب کنند. به طور کلی دندانپزشکان محترم برای انتخاب بی حسی، سه فاکتور زیر را در نظر میگیرند:
معمولا دندانپزشکان برای بی حس کردن دندان های بیماران از موادی استفاده میکنند که بیس آنها از لیدوکائین باشد. در حقیقت، پرکاربردترین ماده بی حس کننده برای دندان، زایلوپن و پرزوکائین یا همان لیدوکائین 2% است. اما در مواردی که بیمار، جراحی عمیق دندانی داشته باشد ممکن است از بی حسی قوی تری مانند آرتیکائین استفاده شود.
مورد دیگری که نظر پزشک را برای انتخاب بی حسی تغییر میدهد، ابتلای بیمار به بیماری های قبلی است. بیماران قلبی موظف هستند شرایط خود را برای دندانپزشک کاملا توضیح دهند و او را از تمام داروهای مصرفی خود آگاه کنند. در این شرایط، دندانپزشک در ابتدا فشار خون بیمار را کنترل میکند و در صورت ارائه خدمات، داروهای مکمل تجویز میکند تا بیمار دچار مشکلات احتمالی نشود.
در رابطه با مادران باردار، دندانپزشکان اجازه استفاده از تمام بی حسی های موجود را ندارند. بلکه بهتر است از همان لیدوکائین استفاده کنند چون در گروه داروهای گروه B قرار گرفته و خطر چندانی برای مادر و جنین ندارد. اما استفاده از دو داروی بی حسی پریلوکائین که در ایران با نام «سیتانست» شناخته میشود و همچنین آرتیکائین در مادران باردار ممنوع است زیرا احتمال میرود که تزریق این دو دارو سبب اسپاسم عضلات صاف و در نتیجه زایمان زودهنگام مادر باردار شود. روال کار، استفاده از لیدوکائین برای خانم های باردار میباشد.
بر خلاف تصور عموم، مایعی که به عنوان بی حسی به لثه تزریق میشود، تنها بی حسی نیست بلکه علاوه بر ماده بی حس کننده، شامل ترکیبات دیگری نیز هست. این ترکیبات عبارتند از:
کلرید سدیم که سبب میشود ماده بی حسی بتواند وارد جریان خون شود.
منبع :
لاستیک رابردم برای جدا کردن محل عمل، هنگام فعالیت های ترمیمی و اندودنتیکس استفاده میشود. برای اینکه ابزار و وسایل کوچک، حین کار دندانپزشک، به صورت اتفاقی توسط بیمار بلعیده نشود، از رابردم استفاده میشود. همچنین وجود رابردم سبب میشود بیمار طعم ناخوشایند مواد شستشو دهنده کانال های دندانی را نچشد که خود، کمک شایانی است به بیمار. جالب است بدانید که کلمه «رابردم» به تنهایی به معنای لاستیکی است که مانند سد عمل کند. وجود لاستیک رابردم، یک محیط خشک و تمیز برای کار در اختیار دندانپزشک قرار میدهد و تا حد زیادی از انتقال عوامل عفونی جلوگیری میکند.
جنس لاستیک رابردم معمولا از لاتکس است و در ابعاد متوسط تولید میشود. ابعاد این محصول معمولا 24.15 24.15 سانتی متر است. لاستیک های رابردم در دو رنگ تولید و در بازار تجهیزات دندانپزشکی عرضه میشوند، رنگ آبی و سبز. رنگ آبی آن معمولی و بدون عطر است در حالی که لاستیک های سبز رنگ، معطر به عطر نعنا میباشد.
استفاده از لاستیک رابردم، فواید زیادی به همراه دارد. تعدادی از مزیت های برجسته استفاده از این محصول به شرح زیر است:
به طور کلی، توصیه ما استفاده از لاستیک رابردم برای ترمیم ریشه، عصب کشی و اندودنتیکس است، به ویژه در حال حاضر که با ویروس منحوس کرونا درگیر هستیم و احتمال انتقال آن در مطب های دندانپزشکی بالا است، این محصول جایگاه ویژه ای پیدا میکند. اما سوال اینجاست که آیا میتوان از رابردم برای همه افراد استفاده کرد؟ در پاسخ باید گفت که برای بیمارانی که عمل رینوپلاستی انجام داده اند و به طور کلی، آنهایی که به بیماری های تنفسی مختلف، مبتلا هستند، نباید از لاستیک رابردم استفاده کرد.
رابردم تنها از لاستیک و کلمپ تشکیل نشده، بلکه اجزای دیگری نیز دارد که مجموعهی همهی این اجزا در کنار یکدیگر، رابردم را تشکیل میدهند. در رابطه با لاستیک رابردم و کلامپ رابردم به اندازه کافی اطلاعات داریم. اما سایر اجزای رابردم در ادامه بررسی خواهند شد. با ما همراه باشید.
یکی از قطعات مورد استفاده در رابردم، قطعه ای U شکل است که از جنس فلز یا پلاستیک فشرده ساخته شده و وظیفهی کنار زدن لاستیک رابردم از روی صورت بیمار را بر عهده دارد. به طور کلی این قطعه، لاستیک رابردم را از محل کار دندانپزشک کنار میزند تا فضای باز بیشتری در اختیار وی قرار دهد.
دستمال رابردم به صفحه ای پنبه ای اطلاق میشود که بین دهان بیمار و لاستیک رابردم تعبیه میشود تا بیمار احساس خوشایندی حین کار با رابردم داشته باشد.
لوبریکانت یا لوبریکنت یک ماده محلول در آب میباشد که همیشه استفاده نمیشود بلکه بنا بر تشخیص دندانپزشک ممکن است در اطراف نواحی سوراخ شده لاستیک رابردم، مالیده شود. هدف از این کار، محکم شدن لاستیک رابردم و همچنین راحتتر شدن جایگذاری آن در دهان است.
پانچ همان وسیله ای است که با آن میتوان سطوح مختلف مانند کاغذ را سوراخ کرد. پانچ مخصوص رابردم قطعه ای است که دندانپزشکان با کمک آن، لاستیک رابردم را سوراخ کرده تا دندان مورد نظر درون آن قرار بگیرد و کاملا ایزوله شود. پانچ رابردم، در اندازه های مختلف وجود دارد. این اندازه ها عبارتند از:
استامپ رابردم وسیله ای است که به دندانپزشک این امکان را میدهد تا محل صحیح را روی لاستیک، پانچ کنند. در واقع قبل از پانچ کردن، جای دندان روی لاستیک رابردم به وسیله استامپ قوسی شکل، حک میشود و سپس محل مورد نظر پانچ میگردد.
فورسپس رابردم وسیله ای است که با کمک آن، کلمپ رابردم را روی دندان جاگذاری میکنند و باز برای برداشتن کلمپ از روی دندان نیز از آن استفاده میکنند.
برخی از دندانپزشکان عزیزمان علاقه چندانی به استفاده از رابردم ندارند و ترجیح میدهند بدون این ابزار کار خود را انجام داده و دندان بیمار را ترمیم کنند. علت این امتناع از کاربرد رابردم، شاید این باشد که آنها معتقدند، نصب رابردم روی دهان بیمار، کار سخت و وقت گیری است و به سبب مهارت بالایی که دارند گمان میکنند میتوانند از آن صرفه نظر کنند. به علاوه برخی از بیماران ممکن است حس ناخوشایندی از رابردم بگیرند و ترجیح بدهند بدون رابردم، تحت درمان قرار بگیرند.
حتی ممکن است در مواردی دندانپزشک ناچار به یک تزریق اضافه در لثه نیز بشود تا حس ناخوشایند بیمار را برطرف کند. همچنین شاید یکی دیگر از دلایل عدم محبوبیت رابردم در بین دندانپزشکان، این باشد که آنها عادت به استفاده از این وسیله ندارند. با احترام به نظر تمام دندانپزشکانی که از رابردم استفاده نمیکنند، توصیه ما استفاده از این وسیله است. رابردم علاوه بر محیط تمیزی که در اختیار دندانپزشک میگذارد، بستر راحتی بیمار را فراهم میکند و اگر دندانپزشکان کمی بیشتر به راحتی و حس خوب بیماران اهمیت بدهند، خواهند دید که رابردم کمک شایانی در این مسیر به آنها میکند.
حقیقتا استفاده از رابردم در گذشته خالی از دردسر نبود و از این جهت، حق با دندانپزشکانی است که عقیده دارند نصب این وسیله وقت گیر و طاقت فرساست. اما چند سالی است که شرکت های تولید کننده، رابردم ها و کلمپ های پیشرفته ای طراحی و روانه بازار کرده اند. مدل های جدید بسیار راحت نصب میشوند و به همین سبب، طرفداران زیادی دارند. این مدل ها دیگر احتیاجی به برش ندارند و تنها با پانچ لاستیک رابردم کاملا روی دندان مورد نظر فیکس میشوند، بنابراین بسیار کاربردی هستند و این امکان را به دندانپزشکان محترم میدهند تا بتوانند بدون دغدغه از هدر رفتن وقت و انرژی خود، از رابردم استفاده کنند.
منبع :
در این مقاله قصد داریم ضمن ارائه توضیحاتی در رابطه با تمپ باند و کاربرد گسترده آن در دندانپزشکی، تمپ باند گلچای را معرفی کنیم. این محصول در واقع همان سمان دندانپزشکی است که به شکل موقت از آن استفاده میشود. سمان دندانپزشکی به اندازه کافی مستحکم است و تا اندازه ای که نیاز باشد، از دندان ها محافظت میکند. در ادامه ویژگی های این محصول، مزایای استفاده از آن و سایر نکات مهم در مورد خرید آن را بیان خواهیم کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما همراه باشید.
گفتیم که تمپ باند در واقع همان سمان قابل استفاده در تجهیزات دندانپزشکی است. حالا سوال اینجاست که سمان چیست و چه کاربردی دارد؟
سمان اگر از جنس رزین باشد به عنوان ماده پر کننده فضای بین دندان و براکت ارتودنسی کاربرد دارد. به طور کلی سمان ها در دو دسته معمولی و اصلاح شده موجود هستند. سمان های معمولی و سمان های اصلاح شده هر دو از جنس رزین میباشند. تمپ باند گلچای همان سمان موقت مورد نیاز شما برای چسباندن موقت و جای گذاری کامل کرون، بریج و قطعات پروتز است.
از جمله مزایای آن میتوان موارد زیر را عنوان کرد:
هر بسته قابل خریداری محتوی مواد زیر است:
دندانپزشکان عزیز به خوبی میدانند که زمان گیرش این مواد پس از مخلوط کردن به تغییرات دما و رطوبت محیط بستگی دارد اما به طور معمول بین 2 تا 4 دقیقه برای گیرش مواد، زمان لازم است به شرطی که هر دو خمیر با نسبت های مساوی مخلوط شده باشند.
دندانپزشکان زیادی علاقه دارند که از سمان های موقت برای سمان کردن پروتزهای مورد استفاده در ایمپلنت کمک بگیرند. شاید دلیل این علاقه، قابلیت بازیابی آسانی است که سمان های موقت دارند. همین مزیت سهولت بازیابی سمان های موقتی، سبب شده تا این تمپ به صورت گسترده در مطب های دندانپزشکی مورد استفاده قرار گیرد. اما سمان های موقتی انواع مختلفی دارند که برخی از آن ها دارای گیر بیشتر و برخی دیگر گیر ضعیف تری دارند. اینجاست که «انتخاب کردن» اهمیت پیدا میکند و شناسایی انواع مختلف، کمک شایانی به شما خواهد کرد.
شیوه استفاده از تمپ باند گلچای به اندازه انتخاب نوع آن اهمیت دارد. هرچند که نوع تمپ باند تا حد زیادی تعیین کننده کیفیت و کارایی آن است اما روش مخلوط کردن و استفاده از آن نیز از اهمیت کافی برخوردار است. دندانپزشکان عزیز بهتر از هر کسی به روش های مخلوط کردن مواد مختلف تمپ باند مسلط هستند و دقیقا میدانند که باید چکار کنند. به طور کلی اگر دندانپزشک به استحکام بالایی نیاز نداشته باشد، نسبت مساوی خمیرهای تمپ باند را تغییر میدهد و از خمیر پایه بیشتری استفاده میکند. میزان مواد شرکت کننده در مخلوط تمپ باند اهمیت زیادی دارد چون مقدار و شدت گیر سمان ها با هم متفاوت است.
شرکت گلچای یک شرکت ایرانی است که از سال 1370 شروع به فعالیت در زمینه تحقیق و تولید مواد اولیه دندانی کرده است و در تمام این سال ها با افتخار چندین نوع ماده دندانی را تولید و به بازار عرضه نموده است. محصولات تولیدی شرکت گلچای همواره در معرض بررسی و آزمایش قرار میگیرد و خوشبختانه با استانداردهای جهانی همخوانی دارد. شرکت گلچای دارای گواهینامه iso 9001 2000 برای سیستم مدیریت کیفی و همچنین iso13485 در حوزه تجهیزات پزشکی میباشد.
تولیدات این مجموعه در دو دسته کلی جای میگیرد: محصولات گیاهی و مواد دندانپزشکی. از جمله مواد دندانپزشکی معروفی که این برند تولید میکند، «تمپ باند گلچای» است که محبوبیت زیادی در بین جامعه دندانپزشکان دارد. کیفیت بالای تمپ باند تولیدی این شرکت و همچنین قیمت مناسب آن سبب شده که دندانپزشکان ایرانی احساس نیاز به محصولات خارجی نداشته باشند. واضح است که استفاده از یک برند نام آشنا و ثابت شدهی داخلی نسبت به یک محصول ناشناس خارجی، ارجحیت دارد.
در حال حاضر با وجود نوسانات زیاد قیمت ها در بازار داخلی و اوضاع نابسامان اقتصادی در کشور عزیزمان ایران، نه تنها ما بلکه هیچ مرکز فروشی نمیتواند قیمت ثابتی برای محصولات ارائه دهد زیرا ممکن است تنها با گذشت چند ساعت قیمت تا حدی افزایش یا کاهش پیدا کند. امروز فروشندگان مختلف با اندکی اختلاف با قیمت اعلامی توسط شرکت نسبت به اعلاق قیمت اقدام می کنند. دقت کنید که قیمت اعلام شده برای یک بسته تمپ باند تولید شرکت گلچای منظور شده است که حاوی دو تیوب خمیر بیس و هاردنر به وزن های به ترتیب 60 و 30 گرم میباشد.
منبع :